Czuję Myślę Odkrywam

<a href="http://www.suwaczek.pl/" title="suwaczki świąteczne - boże narodzenie"><img border="0" src="http://www.suwaczek.pl/cache/b46fa23e1a.png?html"></a>

[url=http://www.suwaczek.pl/][img]http://www.suwaczek.pl/cache/b46fa23e1a.png[/img][/url]

[link=http://www.suwaczek.pl/][image noborder]http://www.suwaczek.pl/cache/b46fa23e1a.png[/image][/link]

Ciekawe, który link zadziała.

Moja próba odzależnienia się od krowiego mleka. To prawie jak odwyk od alkoholu dla pijaka, a może i kawę potem zdołam odstawić.

Sinusoida mojego życia działa i wnerwia, ale nie poddaję się.

Up, blog- serwetki, trzeci blog, ogłaszanie, różne negocjacje, odchudzanie, próba eliminacji fobii telefonicznej....
 

głowa puchnie

Dręczą mnie przez ostatnie parę dni takie pytania:

Co jest nie tak z odbieraniem przez ludzi rozmów, komunikatów na temat psychoterapii, psychologów, psychiatrów...
Dlaczego uważają, że to coś zdrożnego lub strasznego, że ktoś chodzi na terapię, bierze proszki, konsultuje się....

Ja uważam, że to oznaka, że człowiek ma odwagę przyznać się przed samym sobę, że jest coś, co mu utrudnia życie/funkcjonowanie i stara się to zmienić. Nie siedzi na ogonie i nie płacze, że mu źle i jaki to on jest nieszczęśliwy i pokrzywdzony.
Często z rodziną nie można porozmawiać ponieważ:

Lekarz:

Ale nie. Ogół szanowny zdaje się uważać za hańbę gdy ktoś nawet zaproponuje konsultacje z psychologiem.
Chyba, że się zwyczajnie irracjonalnie boją czegoś, co się nie da wepchnąć w ściśle określone ramki. ....
(?...)

A tak z dziedziny bardziej przyziemnej...
Skaleczyłam się dzisiaj wieczkiem od konserwy...
Operuję w rękodziele ostrymi szydełkami, igłami, nożyczkami do paznokci i nie tylko, skalpelem....
ale dziabnęłam się puszką i to w przegub jednego z najbardziej potrzebnych palców....
ironia losu, wybiórczo dziurawe ręce, czy może wredna puszka???
:D

Egzaminy w mojej szkole zbliżają się, a psychologia rozwojowa jak nie chciała się dać ująć w karby, tak dalej nie chce.
Ale walczę.

Tutaj ostatnio nowość nastąpiła. Tata piłował mnie żebym zrobiła research odnośnie kupowania herbaty i kawy w hurtowniach i sprzedawania w necie i żebym się sprężała z szukaniem źródeł dochodów w pewnym momencie nastąpiła fragmentaryczna poważna rozmowa.
Zwerbalizowało się, że jemu zależy żebym miała źdódło finansów niezależne od humorów pracodawców, klientów, rodziców roszczeniowych itp. Że te herbaty to on nie dla siebie wymyślił.
I że dziecka nie zostawi, ale że zwyczajnie na emeryturze będzie znacznie mniej śródków.

Oczywiście nie udało się zaprezentować, że nie leżę i olewam wbrew pozorom; że spowolnienie reakcji, mamewrów w życiu i koncentracji jako takiej są spowodowane głównie walką z depresją, zaburzeniami lękowymi i niedoczynnością tarczycy w dodatku. Ale jakoś gdzieś się w końcu muszę osadzić i mam nadzieję, że się uda.

A póki co przerabiam już 3 w sezonie przeziębienie, pierwszy raz z gorączką..... mógłby ten katar sobie pójść...

Wracam do kucia!!!

Ostatnio przy praniu tapicerki w samochodzie Taty z plam po sałatce owocowej odkryłam ciekawą rzecz. Z racji że zima jest i mróz szaleje czyszczenie odbywało się w swojego rodzaju zamkniętej wiacie pomiędzy garażem a domem.

Fakt 1- specyfik wymagał pozostawienia na 30 s. do 3 min. opcjonalnie czyli stoper na komórce trzeba włączyć

Fakt 2- łapy marzną, a pianka czyszcząca i woda na szmatkach i w słoju nijak grzać nie chce

Rozwiązanie - nastawić stoper w komórce w rękawiczkach.
Próba podjęta....stuku stuk...DZIAŁA!

Wniosek- cienkie rękawiczki z podgumowanymi spodami dłoni umożliwiają obsługę telefonu z dotykowym wyświetlaczem.

Fajnie :D

Dowiedziałam się również że dziś jest dzień nieśmiałych zatem mówię: ODWAGI nam nieśmiałym.

Udało mi się zrobić fajną ozdobną opaskę dla brataniczki.

Szukałam podpowiedzi w internecie długo i na różnych portalach, aż w końcu poszłam na żywioł i zrobiłam własny wzór, własny kwiatek i wyszło bardzo ładnie. Muszę teraz gdzieś spisać ile słupków i jak zrobiłam, ale może jeszcze do jutra za dnia zapamiętam i zanotuję pomysł.

Miło tak dostać sygnał od rzeczywistości, że coś umiem, ze to co zrobiłlam podoba się.

Posłanie do nadwrażliwych- Kazimierz Dąbrowski Bądźcie pozdrowieni za to, że odczuwacie innych tak, jak siebie samych Bądźcie pozdrowieni za to, że odczuwacie niepokój świata jego bezdenną ograniczoność i pewność siebie Bądźcie pozdrowieni za potrzebę oczyszczenia rąk z niewidzialnego brudu świata za wasz lęk przed bezsensem istnienia Za delikatność nie mówienia innym tego, co w nich widzicie Bądźcie pozdrowieni za waszą niezaradność praktyczną w zwykłym i praktyczność w nieznanym za wasz realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego Bądźcie pozdrowieni za waszą wyłączność i trwogę przed utratą bliskich za wasze zachłanne przyjaźnie i lęk, że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami Bądźcie pozdrowieni za waszą twórczość i ekstazę za nieprzystosowanie do tego co jest, a przystosowanie do tego, co być powinno Bądźcie pozdrowieni za wasze wielkie uzdolnienia nigdy nie wykorzystane za to, że niepoznanie się na waszej wielkości nie pozwoli docenić tych, co przyjdą po was Bądźcie pozdrowieni za to, że jesteście leczeni zamiast leczyć innych Bądźcie pozdrowieni za to, że wasza niebiańska siła jest spychana i deptana przez siłę brutalną i zwierzęcą za to, co w was przeczutego, niewypowiedzianego, nieograniczonego za samotność i niezwykłość waszych dróg bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi Bądźcie pozdrowieni nadwrażliwiza waszą czułość w nieczułości świataza niepewność wśród jego pewności

Do znalezienia na stronie:  http://wiersze.doktorzy.pl/nadwrazliwi.htm

Wrażliwość, czy nadwrażliwość, to nie coś, czego mamy się wstydzić. To oznacza, że odbieramy świat i ludzi trochę inaczej i/lub intensywniej niż inni wokół nas.

Nie jest łatwo żyć z tym ale się da.

Zaczynam z 01.01.2017 - Nowy Rok- Nowy Blog

Jak to mówią- początki zawsze najtrudniejsze.. .

Powiedziałabym, że początek jest w miarę prosty; trudniej jest działać, starać się, podtrzymywać działanie. :)


Potrzebuję miejsca gdzie mogłabym napisać o tym co myślę, co czuję, co widzę, co stworzyłam itp. i nie narażać się na natychmiastową krytykę, chybione próby pomocy, nie zawsze przemyślane komentarze.

Mam depresję nawracającą, oraz zaburzenia lękowe- potrzebuję ubrać w słowa sprawy, które mnie dręczą, żeby móc obejrzeć je z boku, przemyśleć i sprawdzić, czy faktycznie jest tak źle, czy warto nakręcać paniczne scenariusze itp.

Jestem osobą wrażliwą, opiekuńczą wobec innych, emocjonalną, czasem dowcipną, czasem złośliwą, nerwową na zmianę ze spokojną.

Pracę raz mam, raz nie.
Zajmuję się różnymi rzeczami. Opiekuńczymi, handmade, fotografią, .... co mnie zainteresuje i co potrafię, albo jestem w stanie się nauczyć

Mam nadzieję, że będzie się to rozwijać i przynosić rezultaty ;)