Zagwozdka

Dręczą mnie przez ostatnie parę dni takie pytania:

Co jest nie tak z odbieraniem przez ludzi rozmów, komunikatów na temat psychoterapii, psychologów, psychiatrów...
Dlaczego uważają, że to coś zdrożnego lub strasznego, że ktoś chodzi na terapię, bierze proszki, konsultuje się....

Ja uważam, że to oznaka, że człowiek ma odwagę przyznać się przed samym sobę, że jest coś, co mu utrudnia życie/funkcjonowanie i stara się to zmienić. Nie siedzi na ogonie i nie płacze, że mu źle i jaki to on jest nieszczęśliwy i pokrzywdzony.
Często z rodziną nie można porozmawiać ponieważ:

Lekarz:

Ale nie. Ogół szanowny zdaje się uważać za hańbę gdy ktoś nawet zaproponuje konsultacje z psychologiem.
Chyba, że się zwyczajnie irracjonalnie boją czegoś, co się nie da wepchnąć w ściśle określone ramki. ....
(?...)

A tak z dziedziny bardziej przyziemnej...
Skaleczyłam się dzisiaj wieczkiem od konserwy...
Operuję w rękodziele ostrymi szydełkami, igłami, nożyczkami do paznokci i nie tylko, skalpelem....
ale dziabnęłam się puszką i to w przegub jednego z najbardziej potrzebnych palców....
ironia losu, wybiórczo dziurawe ręce, czy może wredna puszka???
:D

Egzaminy w mojej szkole zbliżają się, a psychologia rozwojowa jak nie chciała się dać ująć w karby, tak dalej nie chce.
Ale walczę.

Tutaj ostatnio nowość nastąpiła. Tata piłował mnie żebym zrobiła research odnośnie kupowania herbaty i kawy w hurtowniach i sprzedawania w necie i żebym się sprężała z szukaniem źródeł dochodów w pewnym momencie nastąpiła fragmentaryczna poważna rozmowa.
Zwerbalizowało się, że jemu zależy żebym miała źdódło finansów niezależne od humorów pracodawców, klientów, rodziców roszczeniowych itp. Że te herbaty to on nie dla siebie wymyślił.
I że dziecka nie zostawi, ale że zwyczajnie na emeryturze będzie znacznie mniej śródków.

Oczywiście nie udało się zaprezentować, że nie leżę i olewam wbrew pozorom; że spowolnienie reakcji, mamewrów w życiu i koncentracji jako takiej są spowodowane głównie walką z depresją, zaburzeniami lękowymi i niedoczynnością tarczycy w dodatku. Ale jakoś gdzieś się w końcu muszę osadzić i mam nadzieję, że się uda.

A póki co przerabiam już 3 w sezonie przeziębienie, pierwszy raz z gorączką..... mógłby ten katar sobie pójść...

Wracam do kucia!!!